Elim, Van Leeuwen kerkje

1867: Elim heette toen Dwarsgat. In 1867 wordt een kerkje gesticht. In 1871 vestigt Marinus van Leeuwen uit Elspeet zich in Dwarsgat als hulpprediker. De kerk krijgt dan langzamerhand de naam VanLeeuwenkerkje. Na zijn dood in 1877 is zijn zoon Didericius van Leeuwen hulpprediker. De kerk is van de Lederboeriaanse (02) richting. Als Deciderius in 1917 overlijdt wordt de kerk in 1920 omgebouwd als woonhuis en later gesloopt. Of er in de kerk een orgel stond is onbekend. (01)
Leider van de groep was de zeer welgestelde landbouwer Hendrik Alberts Steenbergen (1855-1912). Hij bezat verschillende boerderijen waarvan de pachters lid waren van zijn gemeente. Hij maakte in 1893 het voortbestaan van het Van Leeuwenkerkje aan het Dwarsgat (Elim) financieel mogelijk.

Noten:

  1. Boek: Albert Metselaar, Het ontstaan van Elim, Culturele vereniging Elim, 1986
  2. Ontstaan vanuit ds. L.G.C. Ledeboer (1808-1863). Hij maakte bezwaar tegen de onderwerping aan de reglementenbundel van 1816 in de Nederlandse Hervormde Kerk en het zingen van gezangen in de kerk. Aanvankelijk zocht hij aansluiting bij de Afscheiding, maar nog in hetzelfde jaar 1841 koos hij ervoor om zelfstandig te blijven. Ledeboer wilde namelijk in tegenstelling tot de Afgescheidenen geen erkenning bij de rijksoverheid aanvragen.
  3. www: https://reliwiki.nl/index.php/Elim,_Dorpsstraat_-_Van_Leeuwenkerkje_(1867_-_1917)